"Kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez narażania siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3."
Kodeks karny art. 162
Jak się zachowasz w momencie, gdy spotkasz kogoś, kto potrzebuje pilnej pomocy? Podejdziesz czy uciekniesz w nadziei, że ktoś inny się zainteresuje? A może staniesz sparaliżowany strachem, nie wiedząc, co zrobić? Tylko jedna z tych trzech odpowiedzi jest prawidłowa – ale pamiętajmy, że człowiek to nie maszyna i rządzą nami emocje.
16 września 2019 r. - na zaproszenie opiekunek SK PCK - wolontariusze z Grupy Ratownictwa PCK z Koszalina (absolwenci naszej szkoły) – Magdalena Górna i Filip Witkowski, przeprowadzili dla nauczycieli warsztaty udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej.
W czasie warsztatów mogliśmy nie tylko poznać zasady udzielania pierwszej pomocy poszkodowanym, ale również wziąć czynny udział w różnych symulacjach niesienia takiej pomocy.
Oto najważniejsze punkty naszego szkolenia:
ZASADY UDZIELANIA PIERWSZEJ POMOCY
Po upewnieniu się, że ratownikowi nic nie zagraża, należy podjąć następujące kroki:
1. Podejście do poszkodowanego i ocena jego stanu.
2. Sprawdzenie przytomności – należy potrząsnąć poszkodowanego za ramiona i zapytać "Co się stało?" lub "Czy pan/pani mnie słyszy?".
3. Zapewnienie pomocy – telefon na pogotowie ratunkowe (numer 999 lub 112). Podczas zgłoszenia alarmowego należy podać następujące informacje: kto wzywa pomoc, dokładne miejsce wypadku, rodzaj i opis wypadku, kto został poszkodowany i ile osób potrzebuje pomocy medycznej, jakie czynności ratunkowe zostały wykonane, czy istnieją zagrożenia. Nie należy przerywać rozmowy, dopóki nie zadecyduje o tym dyspozytor.
4. Udrożnienie dróg oddechowych polegające na usunięciu z jamy ustnej ciał obcych i odchylenie głowy – należy zrobić to w przypadku, gdy poszkodowany nie jest przytomny.
5. Sprawdzenie, czy poszkodowany oddycha (ocena powinna trwać 10 sekund, w trakcie których muszą wystąpić 2 oddechy).
6. Sprawdzenie, czy poszkodowany nie posiada niebezpiecznych przedmiotów.
7. Jeżeli poszkodowany oddycha, należy wezwać pomoc i oczekując na pogotowie, ułożyć go w pozycji bocznej bezpiecznej, sprawdzając oddech co minutę, a co 30 minut odwracając na drugi bok. Jeśli nie oddycha, wymaganą procedurą jest RKO.
- W przypadku osób urazowych (złamanie, krwotok, uszkodzenie kręgosłupa) poszkodowanego nie należy układać w pozycji bocznej.
- Kobiety w widocznej ciąży należy położyć na lewym boku, w celu uniknięcia nacisku na żyłę główną dolną.
- Osobie poszkodowanej nie należy podawać leków. Jeżeli nalega na przyjęcie leku przed przyjazdem pogotowia, powinna zrobić to sama.
PIERWSZA POMOC: RESUSCYTACJA KRĄŻENIOWO-ODDECHOWA (RKO)
Ogólną zasadą przeprowadzania RKO u osoby dorosłej jest schemat rozpoczynający się od 30 uciśnięć klatki piersiowej i zrobieniu 2 wdechów. Czynności te należy powtarzać do momentu odzyskania oddechu przez ofiarę lub przyjazdu pogotowia. Istnieją okoliczności, w których ratownik może przerwać resuscytację, np. jest wyczerpany lub zaistniało zagrożenie jego bezpieczeństwa. Ratownik może także poprosić inną osobę o zastępstwo.
Uciśnięcia: należy wykonywać je na środku klatki piersiowej, używając ciężaru własnego ciała. Dłonie powinny być splecione, łokcie zablokowane. 30 uciśnięć należy wykonać na głębokość około 5-6 cm (u dorosłego człowieka), z częstotliwością 100-120 uciśnięć na minutę.
Wdechy: przez maseczkę należy wdmuchnąć około 0,5 litra powietrza - tak, aby uniosła się klatka piersiowa poszkodowanego. Nos ofiary powinien być zatkany, a głowa odchylona do tyłu.
Pierwsza pomoc u małego dziecka rozpoczyna się od 5 wdechów, poprzez nos i usta, następnie trzeba wykonać 30 uciśnięć klatki piersiowej (dwoma palcami, na głębokość ok. 1,5 cm). Czynności te powtarzać według schematu: 2 wdechy na 30 uciśnięć klatki piersiowej.
Szybkie podjęcie działań związanych z pierwszą pomocą znacznie zwiększa szansę na uratowanie życia i zdrowia poszkodowanego!
Wczesna pomoc poszkodowanemu ma kluczowe znaczenie. Te pierwsze kilka minut, jest najważniejsze, zwłaszcza w przypadku urazów wielonarządowych oraz zatrzymania krążenia. Podczas NZK (nagłego zatrzymania krążenia) mamy tylko 3 minuty na rozpoczęcie działań, po tym czasie w mózgu poszkodowanego dochodzi do nieodwracalnych zmian. Zespół Ratownictwa Medycznego nie ma szans, aby dojechać na miejsce zdarzenia w tak krótkim czasie, dlatego to od nas zależy, czy poszkodowany przeżyje, czy nie.
Po warsztatach pamiętamy, oprócz sposobów udzielania pomocy, o zasadach ściśle związanych z teorią:
- Skup się na zadaniu – stres potrafi sparaliżować. Zaczynasz myśleć, co należy zrobić. Czy najpierw było rozejrzenie się po miejscu wypadku, czy sprawdzenie oddechu poszkodowanego, a może zawołanie kogoś do pomocy? Schematyczne działanie jest ważne, ale najważniejsze jest, by nie stać jak ten kołek i nie zostać jednym z wielu gapiów.
- Jedna rzecz naraz – na kursach pierwszej pomocy uczymy schematów postępowania po to, by poznać kolejność wykonywania działań, by ratownik mógł skupić się na jednej czynności naraz.
- Zacznij działać, reszta przyjdzie sama – najtrudniejsze jest przełamanie się i wykonanie pierwszego kroku, reszta przychodzi sama. Po dobrym kursie pierwszej pomocy zostaniesz nauczony schematycznego, instynktownego działania. Jedna rzecz pociąga za sobą kolejną itd.
- Nie bój się, że wyrządzisz krzywdę – „a jak coś zrobię źle?”, „a jeśli tylko zaszkodzę?” to częste obiekcje, które stawiają sobie świadkowie wypadków. Zapamiętaj, że jedyną rzeczą, którą możesz zrobić źle, jest ucieczka z miejsca wypadku i nieudzielenie pomocy. Każde inne działanie będzie tym odpowiednim.
Umiejętność udzielenia pierwszej pomocy często może uratować życie drugiej osoby. Dlatego warto jest nauczyć się zasad jej udzielania.
Małgorzata Bedryjowska
Elżbieta Madejek
Zdjęcia z warsztatów można obejrzeć tutaj.
